Yönetici yardımcısının Kat Mülkiyeti Yasasının 40. maddesi gereğince herhangi bir ücret talep etme hakkı yoktur.
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 18.11.2013 T. 2013/13772 E. 2013/15752 K.
YARGITAY KARARI
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, yönetici alacağının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Dava dilekçesinde, yönetici alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte ödenmesi istenmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; anataşınmazda 27.07.2008 tarihinde yapılan kat malikleri kurulu toplantısında …, kat maliki olmayan … ve Allan Snee’nin yönetim kurulu üyesi olarak seçilmiş, en çok oy alan … 29.07.2008 tarihli yönetim kurulu toplantısında yönetim kurulu başkanı olarak belirlenmiş, 25.07.2009 tarihli kat malikleri kurulu toplantısında da eski yönetimin görevine devam etmesine, yeni yönetimin aidat ve su parası vermemesine karar verilmiştir. Anataşınmaza ait yönetim planında yönetim kurulundan söz edilmeksizin 28. maddesinde aralarından veya dışarıdan birinin yönetici olarak tayin edileceği belirtilmiştir. Kat Mülkiyeti Yasası’nın 40. maddesinin 3. bendinde yöneticinin yönetim planında veya kendisiyle yapılan sözleşmede bir ücret tayin edilmemiş olsa bile kat maliklerinden uygun bir ücret isteyebileceği belirtilmiştir. Buna göre davacının yönetici sıfatı bulunmayıp, yönetici yardımcısı konumunda görev yaptığı dikkate alındığında Kat Mülkiyeti Yasası’nın 40. maddesi gereğince herhangi bir ücret talep etme hakkı bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.