Bina dışı klima uygulamaları, apartman sakinleri arasında problemlerin doğmasına neden olmaktadır. Tüm kat malikleri ortak alanları eşit kullanma hakkına sahiptir. Binanın ortak alanları hiç kimse dilediği gibi kullanamaz. Ortak alan kullanımında komşuluk hukuku esastır. Bina dış cepheleri, apartmanın ortak alanlarıdır. Dolayısıyla ortak alanlarda karar almadan keyfi değişikler yapılamaz.
Ayrıyeten; Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesine göre; “Kat malikleri, ana gayrimenkulün bakımına ve mimarı durumu ile güzelliğini ve sağlamlığını titizlikle korumaya mecburdurlar.” Hükmü gereğince de her kat malikinin, binanın estetiğini korumak ve mimari durumuna aykırı değişiklikleri yapamayacağı kabul edilmiştir.
Ortak Alanlara Klima Takılamaz!
634 sayılı Yasanın 19. maddesinin ikinci fıkrasına göre, kat maliklerinden biri bütün kat maliklerinin beşte dördünün rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerine tesis, onarım ve değişiklik yaptıramaz.
Binanın ortak alanına klima dış ünitesinin monte edilmesinin 634 sayılı Kanunun 19/2. Maddesine aykırılık teşkil etmektedir.
Yargıtay’ın yerleşik kararlarına göre de dış cephenin, binanın ortak alanı olduğunu kabul etmiş, klima takılmasına izin vermemiştir. Klimanın bağımsız bölümün pencere veya balkon kapılarına takılması mümkün iken, ortak yer olan dış duvarın delinerek monte edilmeleri ortak yere tecavüz niteliğinde olduğu kabul edilmiştir.
Yargıtay, anataşınmazın projesinde yer almış olsa bile komşularını rahatsız etmemek kaydıyla her kat malikinin, bir ev tipi klima cihazını kendi bağımsız bölümünün duvar ve balkonuna konulmasına izin vermektedir.
Görüleceği üzere binanın ortak alanına klima monte edilmesi hukuken mümkün değildir. Klimasını ortak alana mimari projeye göre aykırı olarak takanlar, yönetim kurulu kararına ve mimari projeye uygun hale getirilerek bu süreç içinde balkon içine takmaları gerekmektedir.
Aykırılık durumunda her kat maliki taşınmazın bulunduğu yerdeki Sulh Hukuk Mahkemesine Müdahalenin Önlenmesi talepli davasını açabilir. Monte edilen klimanın kaldırılması ve eski hale getirilmesini mahkemeden isteyebilir. Mahkeme, iddiayı sabit görmesi halinde klima dış ünitesinin sökülmesi için ilgili komşuya 30 gün süre verecektir.
Daha detaylı bilgi için lütfen bizimle iletişime geçiniz.
YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ E:2017/6421 K:2019/783
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR:
Davacı dava dilekçesinde özetle; davalının davacının alt katında oturduğunu ve 634 sayılı Kanuna aykırı olarak balkon ve pencerelerine demir parmaklık yaptırdığını, … Belediyesi tarafından gönderilen 18/07/2007 tarih 3625 sayılı yazılı uyarıya rağmen davalının gerekli düzeltmeleri yapmadığını, ortak kullanım alanına klima motoru koyduğunu beyan ederek; davalının ortak kullanım alanına haksız müdahalesinin önlenmesini, balkon ve pencerelere yapılan demir parmaklıkların 634 sayılı Kanuna uygun hale getirilmesini, klima motorunun kaldırılarak eski haline getirmesini istemiştir. İlk bozma öncesinde yerel mahkemece verilen 14.06.2012 tarih 2011/1084 E. – 2012/537 K. sayılı gerekçeli kararda; davanın kısmen kabulü ile; davaya konu davalıya ait taşınmazda balkon ve pencerelere takılmış demirlerin sökülmesi ile balkonların iç tarafına pencere ve kapı merkezlerine yatay bağlantısı olmayan düz ve dikey demir parmaklık takılması sureti ile müdahalenin men’ine, klima motorunun sökülmesine ilişkin talebin reddine karar verilmiş, bu hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, hüküm Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 22.11.2012 tarih, 2012/11547 E. – 2012/537 K. sayılı ilamı ile “davalı tarafından klima dış ünitesinin zemin katla …. kat arasında bulunan zemin kata ait kiriş sistemine monte edildiği, ortak yere klima dış ünitesinin monte edilmesinin 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 19. maddesinin ikinci fıkrasına aykırı olduğu, mahkemece ortak yere müdahalenin önlenmesi ile klima dış ünitesinin kaldırılmasına karar verilmesi gerektiği” gerekçesiylebozulmuştur
Yerel mahkemece bozma ilamına direnilerek; Mahkemenin 2011/1084 E. – 2012/537 K. sayılı ilamında davacının demir parmaklıklara ilişkin talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, klima motorunun sökülmesine ilişkin talebin reddine dair Mahkemenin 2011/1084 E. – 2012/537 K. sayılı ilamında direnilmesine karar verilmiş, bu hükmün davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, hüküm Hukuk Genel Kurulu’nun 14.01.2015 tarih, 2013/18 E. – 2015/42 K. sayılı ilamı ile “Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma ilamına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu” gerekçesiyle bozulmuştur. Yerel mahkemece Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca verilen bozma ilamına uyularak yargılamaya devam olunmuş, mahkemece 2015/441 E. – 2015/859 K. sayılı dosyadan yapılan son celsede; davanın kabulüne, davaya konu davalıya ait taşınmazda balkon ve pencerelere takılmış demirlerin sökülmesi ile balkonlardaki kapılar ile pencerelerin dış yüzeyine yatay bağlantısı ve bombesi olmayan düz ve dikey parmaklık takılması suretiyle ortak yere müdahalenin menine, ortak yere klima dış ünitesinin monte edilmesinin 634 sayılı Kanunun 19/2. maddesine aykırı olduğu gözetilerek söz konusu ünitenin kaldırılmasına” şeklindeki kısa karar tefhim olunduktan sonra yazılan gerekçeli kararda ise; davanın kabulü ile, Mahkemenin 2011/1084 E. – 2012/537 K. sayılı ilamında bahsi geçen balkon ve pencerelere takılan demir parmaklılara ilişkin talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına, ortak yere klima dış ünitesinin monte edilmesinin 634 sayılı Kanunun 19/2 maddesine aykırı olduğu gözetilerek söz konusu ünitenin kaldırılmasına” şeklinde hüküm kurulmakla kısa karar ve gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmış, hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; hüküm Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 09.05.2016 tarih, 2016/6482 E. – 2016/7549 K. sayılı ilamı ile “Mahkemece, 10.11.2015 tarihli duruşmada açık yargılamaya son verilerek karar verildiği, ancak yeniden yargılamaya devam edilip tekrar yargılamaya son verilerek yeni bir karar verilmek suretiyle kısa karar yönünden usule aykırı bir durum oluşturulduğu gibi gerekçeli karar ile bu kararlar arasında da çelişki oluşturulduğu, sonradan yazılan gerekçeli kararın tefhim edilen kısa karara uygun olması gerektiği” gerekçesiyle son kez bozulduktan sonra, mahkemece bozma ilamına uyularak yargılamaya devam olunmuş ve yerel mahkemece bozma ilamı doğrultusunda; davanın kabulü ile, davalı tarafından ortak yere klima dış ünitesi monte edilmesinin 634 sayılı Kanunun 19/2. maddesine aykırılık teşkil etmesi nedeniyle söz konusu ünitenin dava konusu taşınmazdan (75. Yıl mahallesi, … Bey caddesi, … Yapı Kooperatifi, A Blok, No:17) kaldırılmasına, mahkemenin 2011/1084 E. – 2012/537 K. sayılı ilamı ile davalıya ait taşınmazdaki balkon ve pencerelere takılan demirlerin sökülmesi yönünde verilen kararın Yüksek Yargıtay tarafından onanarak kesinleştiğine, bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, Kat Mülkiyeti Kanunu uyarınca projeye aykırı yapıldığı bildirilen imalatların eski hale getirilmesi, müdahalenin önlenmesi istemineilişkindir
Dosya kapsamı ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince; projeye aykırı şekilde yapılan imalat, tadilat ve eklentilerin eski hale getirilmesi yönünde hüküm kurulmuş olduğuna göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir, ancak mahkemece, yapılan müdahalelerin önlenmesine yönelik kurulan hükmün gereğinin yerine getirilmesi için 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi gereğince müdahaleyi eski hale getirmesi gereken tarafa uygun bir süre verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının …. nolu bendinde “yeniden karar verilmesine yer olmadığına” ibaresinden sonra gelmek üzere, “klima dış ünitesinin sökülmesi ve balkon ve pencerelere takılmış demirlerin sökülmesi için davalıya 30 gün süre verilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün 6100 sayılı Kanunun 370/2. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle düzeltilerek ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/02/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.